Kategoria: Historia idei i współczesne przemiany cywilizacyjne

„Uwaga. Zły pan” – takie hasła wid­nieją od jakie­goś czasu na pla­ka­tach umiesz­czo­nych w gablo­tach wiat przy­stan­ko­wych w naszym kraju. Pla­kat w spo­sób suge­stywny przed­sta­wia wychu­dzo­nego psa, będą­cego zapewne ofiarą złego - oględ­nie mówiąc - trak­to­wa­nia ze strony swego nie­ludz­kiego pana. Czy­taj dalej W obro­nie roz­piesz­cza­nych zwierząt !

Arty­ku­łem tym chciał­bym się odnieść do zja­wi­ska wsty­dli­wego i trud­nego nie tylko dla Kościoła, ale i także dla ludzi pra­wicy, w pew­nym sen­sie godzą­cego bowiem w zasady kon­ser­wa­tyw­nego poglądu na świat. Media ze szcze­gól­nym nasi­le­niem dono­szą ostat­nio o skan­da­lach pedo­fil­skich, jakich mieli się dopu­ścić kapłani Kościoła Kato­lic­kiego na prze­ło­mie kil­ku­dzie­się­ciu lat. Czy­taj dalej Miło­sier­dzie czy spra­wie­dli­wość ? - roz­trzą­sa­nia wokół pożą­da­nej reak­cji na pro­ble­mem pedo­fi­lii wśród księży

Zakony – jak wia­domo – wal­nie się przy­czy­niły do roz­woju kul­tury euro­pej­skiej śre­dnio­wiecz­nej Europy. Słusz­nie jeste­śmy wdzięczni zako­nom, że prze­ka­zały nam skarby kul­tury antycz­nej wio­dąc do ukształ­to­wa­nia fun­da­men­tów ducho­wych Europy. Jaką jed­nak rolę odgry­wają zakony w świe­cie współ­cze­snym, świe­cie demo­li­be­ral­nym i kon­sump­cyj­nym? Czy­taj dalej Chrze­ści­jań­skie zakony a demo­li­be­ra­lizm – o rze­czy­wi­stej i pozo­ro­wa­nej roli mona­sty­cy­zmu we współ­cze­snym świecie

Kon­ser­wa­tyzm a post­mo­der­nizm – zesta­wie­nie to jest chyba inte­lek­tu­al­nym wyzwa­niem. Na pierw­szy rzut oka oba nurty świa­to­po­glą­dowe dzieli prze­paść nie do prze­by­cia. Czy­taj dalej Kon­ser­wa­tyzm wobec nurtu pono­wo­cze­sno­ści – wza­jemne rela­cje i zależności

Ludzie pra­wicy z reguły są ide­ali­stami, któ­rzy wyobra­żają sobie mityczny porzą­dek, do któ­rego dążą na wzór raju utra­co­nego. W podobny spo­sób wyobra­żają sobie ide­alną for­ma­cję pra­wi­cową o cha­rak­te­rze kon­ser­wa­tyw­nym, z którą chcie­liby zwią­zać swój los. Czy­taj dalej Kon­ser­wa­tyzm – dok­tryna ludzi przegranych

Książka Romu­alda Pie­kar­skiego „Kon­cep­cja cnót poli­tycz­nych Machia­vel­lego na tle ele­men­tów kla­sycz­nej etyki cnót” (Wydaw­nic­two Uni­wer­sy­tetu Gdań­skiego, Gdańsk 2009) to dzieło wybitne. I piszę to pomimo faktu, iż oso­bi­ście w kwe­stii Makia­wela zaj­muję sta­no­wi­sko dia­me­tral­nie odmienne od autora książki (o czym sze­rzej – na końcu arty­kułu). Czy­taj dalej Makia­we­lizm na nowo odczy­tany – recen­zja z książki Romu­alda Pie­kar­skiego i wła­sne na jej temat refleksje

Sprawa rze­ko­mych skłon­no­ści homo­sek­su­al­nych wiel­kich grec­kich filo­zo­fów Sokra­tesa, Pla­tona czy Ary­sto­te­lesa obro­sła już legen­dami. Wła­ściwe zro­zu­mie­nie tej kwe­stii sta­nie się jed­nak dla nas moż­liwe, gdy zdamy sobie sprawę z prze­pa­ści jaka dzieli kul­turę grecką od chrze­ści­jań­skiej w odnie­sie­niu do tak sub­tel­nej kwe­stii jak Eros - miło­ści i rela­cji sek­su­al­nych. Czy­taj dalej Zaka­marki Erosa - o sokra­tej­skich rela­cjach mię­dzy mężczyznami

Z sze­ro­kiego wachla­rza sta­no­wisk w tema­cie doko­nu­ją­cych się aktu­al­nie prze­obra­żeń  kulturowo-cywilizacyjnych (repre­zen­to­wa­nych m in. przez różne nurty post­mo­der­ni­zmu, teo­rię „końca histo­rii”, teo­rię „zde­rze­nia cywi­li­za­cji” itd.) można wyło­nić też i takie, które kry­zys kul­tury zachod­niej skłonne będzie wią­zać z zakłó­ce­niem rów­no­wagi płci, a dokład­nie z rosnącą rolą tzw. kobie­cego pier­wiastka we współ­cze­snej kul­tu­rze. Czy­taj dalej “Epi­fa­nia kobie­co­ści” jako czyn­nik dekon­struk­cji - rela­cja płci w per­spek­ty­wie współ­cze­snych prze­obra­żeń cywilizacyjnych

Ostat­nie wyda­rze­nia we Fran­cji zwią­zane z ata­kiem ter­ro­ry­stów muzuł­mań­skich na redak­cję saty­rycz­nego pisma “Char­lie Hebdo” poka­zują, że wojna cywi­li­za­cji trwa i wkra­cza w decy­du­jącą fazę. Czy­taj dalej O tak­tyce „nad­sta­wia­nia policzka” - echa ataku ter­ro­ry­stycz­nego na “Char­lie Hebdo”

Nigdy nie zapo­mnę wra­że­nia jakie wywarła na mnie lek­tura książki wybit­nego nie­miec­kiego filo­zofa Petera Slo­ter­dijka  „Krysz­ta­łowy pałac”. Tytu­łowy „krysz­ta­łowy pałac” to meta­fora współ­cze­snego demo­li­be­ral­nego pań­stwa dobro­bytu, to świat w któ­rym histo­ria się skoń­czyła. Czy­taj dalej Czy ist­nieje ucieczka z „krysz­ta­ło­wego pałacu” ? - o Heideg­ge­rze, II woj­nie świa­to­wej i nie tylko